Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012

Δύο υπέροχα μωρογατάκια με ευγενείς τρόπους για υιοθεσία !!


Είναι δυο πανέμορφα γατάκια από αριστοκρατική γενιά με μαμά από μεγάλο τζάκι, τα μεγάλωσε για 45 μέρες , τα ανάθρεψε και αυτά  με τρόπους έτσι  ώστε να μην αποκοπούν από τις ευγενείς τους ρίζες, τους έμαθε βασικούς κανόνες τις αρμονίας,τους βασικούς κανόνες στο savoir vivre,πως να τρώνε και να μιλάνε χαμηλόφωνα και να σκουπίζουν στο τέλος του φαγητού τα χνουδωτά τους πατουσάκια λέγοντας ευχαριστώ για το υπέροχο δείπνο ... Είναι  πολύ αγαπησιάρικα  και έχουν σκούρο  σταχτί τρίχωμα με μερικές ανταύγειες. Τα γαλαζια τους μάτια τα χαρούμενα νιαουρίσματα καθώς και γουργουρίσματα όταν τα χαϊδεύεις τα κάνουν ακαταμάχητα…

Βαγγέλης Κοσμίδης
Τηλ. 6976344877


ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ ΦΙΛΟΖΩΙΚΗ Μ.Κ.Ο. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΜΗΤΡΩΟΥ 328/2012 

De Profundis (εκ βαθέων) κατά της ευθανασίας

De Profundis (εκ βαθέων) κατά της ευθανασίας


Η Ρεγγίνα Αργυράκη, καθηγήτρια φιλοσοφίας και νευροεπιστημών στο Α.Π.Θ. και συντονίστρια της διεπιστημονικής συμβουλευτικής επιτροπής της Πανελλήνιας Φιλοζωικής και Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας (Π.Φ.Π.Ο.) μας εξηγεί, γιατί η ευθανασία, δεν μπορεί να είναι η εύκολη λύση και να «εφαρμόζεται» στα ζώα από εκείνους, που μάλιστα θέλουν να θεωρούν τους εαυτούς τους φιλόζωους…
Η κα Αργυράκη ως δραστήρια φιλόζωη και ως νευροεπιστήμονας τονίζει, ότι η ευθανασία επιτρέπεται στα ζώα στις ίδιες περιπτώσεις, που αυτή επιτρέπεται και στους ανθρώπους!
Δεν έχουμε το δικαίωμα να στερούμε τη ζωή των άλλων όντων… Η ευθανασία είναι η έσχατη λύση και εφαρμόζεται μόνο, όταν έχουμε σ’ ένα ζώο πολυοργανική ανεπάρκεια, πλήρη εφίππευση της σπονδυλικής στήλης (αποκοπή νωτιαίου μυελού) ή βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο επώδυνου καρκίνου.
De Profundis (εκ βαθέων)
«Προς το παρόν βιώνουμε μια κρίση, που στην πραγματικότητα σχηματοποιήθηκε κατά την τελευταία δεκαετία του προηγούμενου αιώνα, ενώ κατά το μάλλον ή ήττον παρακολουθούμε την κορύφωση της επί των ημερών μας. Δεν είναι κρίση έκπτωσης κάποιων αξιών, που χρήζουν αποκατάστασης. Είναι το τέλος του Διαφωτισμού και των ιδεολογιών του συλλήβδην, όλου δηλαδή του κοινωνικοπολιτικού συστήματος του εθνοκρατικού μοντέλου του 19ου αιώνα, αλλά και του λεξιλογίου του.
Ένα από τα ηχηρότερα συμπτώματα της κατάργησης αυτού του λεξιλογίου αποτελεί και η αμφίσημη (ή συχνά και πολύσημη) χρήση επιθέτων κοινωνιολογικής κατηγοριοποίησης, που συχνά απαντούν με πρώτο συνθετικό το κατηγόρημα φύλο-, συμπεριλαμβανομένων και των φιλοσόφων (της επαγγελματικής μου συντεχνίας).
Από τα ως άνω επιβαρυμένα επίθετα είναι και ο φιλό - ζωος. Και τούτο γιατί κατά την μία σήμανση λειτουργεί ως ζωό -φιλος, δηλαδή, ο αγαπών την χρήση του ζώου και όχι το ζώο καθ' εαυτό.
Πέρα από την προφανή αντιμετώπιση του τελευταίου ως διατροφικό, βιοποριστικό και ευρύτερα χρηστικό res (πράγμα), ακόμα και η προς τούτο συναισθηματική επένδυση διαλαμβάνει χαρακτήρα ψυχαναλυτικό (το ζώο ως υποκατάστατο τέκνου, συντρόφου ή φίλου) ή κοινωνιοκαταδεικτικό (το ζώο ως ευαισθητοποιητική παράμετρος ταύτισης προς αδικούμενες ή ασθενείς κοινωνικές ομάδες).
Η τέτοια σήμανση θέτει τον φιλόζωο (εν τοις πράγμασι ζωό - φιλο) προ των εξής ψευδοπρουποθέσεων:
α) πρέπει να λαμβάνει αποφάσεις για την ευζωία των ζώων.
β) πρέπει να συμπεραίνει με τα δικά του κριτήρια τις παραμέτρους της ως άνω ευζωίας.
γ) πρέπει να διαχειρίζεται την ύπαρξη των ζώων στον ευρύτερο ιστό υποδοχής και δράσης τους.
Όλα τα παραπάνω είναι ψευδοπροϋποθέσεις, επειδή λογικά αποτελούν λήψη του ζητουμένου.
Γιατί:
α) δεν μπορεί κανείς να αποφασίζει για μία άλλη οντότητα, οριοθετώντας την ευζωία μέσα από τις βιολογικές παραμέτρους του δικού του οντογενετικού είδους.
β) δεν μπορεί κανείς να προβαίνει σε ασφαλείς συμπερασμούς, οσάκις εμπλέκει σε αυτούς συναισθηματική, άρα αλυσιτελή, ταύτιση.
γ) η έννοια της διαχείρισης προϋποθέτει την σαφή διαφοροποίηση ανάμεσα σε ένα θεσμικό ανώτερο και σε ένα θεσμικό κατώτερο είδος, δηλαδή ανάμεσα σε έναν δυνάστη και σε έναν δυναστευόμενο.
Εν κατακλείδι ο φιλόζωος, που δρα ως ζωό – φιλος, αποτελεί έναν άτυπο συνδυασμό της Φόνισσας του Παπαδιαμάντη (που δολοφονούσε τα ομόφυλά της βρέφη για να μην καταλήξουν γυναίκες δύστυχες, όπως η ίδια) και του Άγγλου Ύπατου Αρμοστή στις Ινδίες (που διαχειριζόταν την περίσσεια ιθαγενούς έγχρωμου κρέατος προς όφελος της Βρετανικής Κοινοπολιτείας).
Η απόφαση γύρω από την ζωή ή τον θάνατο οποιουδήποτε έμβιου όντος (έστω και πρωτόζωου, πόσο μάλλον ανώτερου θηλαστικού) δεν αποτελεί ζήτημα σχετικοκρατίας της ηθικής, αλλά εντελώς ουσιώδες πρόβλημα γνωσιολογίας.
Κατά την έτερη λοιπόν σήμανση του όρου, ο φιλόζωος έχει επιλέξει μια στάση ζωής πάγια υπαγορευμένη από την γνώση, που ο άνθρωπος δεν αποτελεί παρά άλλο ένα βιολογικό είδος, είναι δηλαδή ομότιμος εταίρος μέσα στην οντογένεση.
Οι όποιες λοιπόν αποφάσεις του έχουν επίπτωση στο οντογενετικό δίκτυο και πρέπει να λαμβάνονται με τεράστια περίσκεψη και αιδώ. Πολύ περισσότερο πού, αν καλείται για πρώτη φορά κατά την εξελικτική ιστορία, να υπερασπιστεί τα άλλα είδη, καλείται επειδή η υπεράσπιση ορθώνεται κατά των δικών του σφαλμάτων, που τόσο ανοίκεια κατέστρεψαν την φυσική συνέπεια.
Η εφαρμογή ευθανασίας στα ζώα έξω και πέρα από κάθε ηθικολογία, πρέπει υπό αμιγώς γνωσιολογικές προϋποθέσεις να γίνεται υπό τις ίδιες ακριβώς παραμέτρους, που θα αποφασιζόταν και για τους ανθρώπους.
Διαφορετικά οι φιλόζωοι - ζωόφιλοι δεν είναι παρά συναισθηματικά χρησιμοθήρες εξ ίσου επιθετικοί καταναγκαστικοί με τον τελευταίο γουναρά, τον τελευταίο χασάπη ή τον τελευταίο έκφυλο κυνηγό άγριων υπό έλλειψη ειδών.
Το περασμένο Σάββατο το βράδυ είχα μια εξαιρετικά προσοδοφόρα συνάντηση με τον συναδελφό μου Θανάση Ντινόπουλο, διεθνώς διακεκριμένο νευροεπιστήμονα και πρόεδρο της Κτηνιατρικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Συνεργαζόμαστε στενά ως συνεπιβλέποντες επόπτες κάποιων υποψηφίων διδακτόρων προς εκπόνηση των διατριβών τους στο πανεπιστήμιο μας και ευκαιρίας δοθείσης συζητήσαμε το υπό έκδοσιν νέο του βιβλίο με θέμα τους κοινούς τύπους του ανθρώπινου εγκεφάλου και των εγκεφάλων άλλων ανώτερων θηλαστικών.
Ο Ντινόπουλος, που έχει δουλέψει επί μακρόν με τον νομπελίστα Zeki και είναι ο κύριος μεταφραστής του στην Ελληνική γλώσσα, κατέληξε σε συμπεράσματα, που περιμένει ανυπόμονα η επιστημονική κοινότητα εν όψει της έκδοσης και παρουσίασης τον Σεπτέμβριο από τους γενετιστές Κριμπά και Αλαχιώτη και εμένα, που μου έγινε η τιμή, να μου προταθεί, να γράψω τον πρόλογο.
Συμπεράσματα που επανατοποθετούν την οπτική των δικαιικών συστημάτων απέναντι στα ζώα, τα ζητήματα ευθανασίας και τα προβλήματα αναθεώρησης των ορισμών των εννοιών “άνθρωπος” και “ζώο”.
Έτσι λοιπόν μπορεί κάποιος φυσικά να δρα ως φιλόζωος υπό την πρώτη σήμανση του όρου, αν ενέχεται στα τρέχοντα νομικά πλαίσια, και μπορεί να συνεταιρίζεται, ώστε να συμπήξει ομοσπονδίες.
Αλλά δεν δικαιούται κατ' ουδεμίαν ανοχή να διατηρεί φιλεύσπλαχνο προσωπείο, αφού στην πραγματικότητα δεν είναι παρά ένας αναφανδόν ζωόφιλος και υποχρεούται να το δηλώνει ευθαρσώς, δηλαδή ότι εύ(;)θανατώνει κατά την ίδιαν του βούλησιν υπό το σαθρό προκάλυμμα της πρόληψης δεινών και της αποτελεσματικής (;) διαχείρισης.
Τέλος, ας μην καταφεύγουμε στην φτηνή δικαιολογία πως όλα τα παραπάνω αποτελούν τη θεωρητικόλογη ομφαλοσκοπική κουβεντούλα μιας κλειστής επιστημονικής elit, που δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα μέσα στο σπίτι της.
Προσωπικά δεν θα απαριθμήσω πόσα ζώα έχω μέσα στο σπίτι μου, δίπλα στο κρεβάτι μου, επειδή ήδη από το 2005 αντιμετωπίζω συνεχείς επιδρομές εισαγγελέων με κλειδαράδες, κατόπιν καταγγελιών καλοθελητή γείτονα, με τον οποίο με χωρίζουν πολεοδομικές διαφορές (τυγχάνει υπερμεγέθης αυθαιρετούχος εις βάρος της πολυκατοικίας μας).
Είναι όμως όλα βαριές περιπτώσεις αναπηριών ή γήρατος. Όλα είναι χαρούμενα, με υψηλή ποιότητα ζωής και ποτέ δεν σκέφτηκα καν να τα διαχειριστώ μέσω ευθανασίας!!!!
Στην γειτονιά μου εξ άλλου η σχεδόν τυφλή από ολικό γλαύκωμα Τιτίκα μας πέθανε πρόσφατα στα δεκαπέντε της από νεφρική ανεπάρκεια, ενώ ο Λίνος και ο Μπούλης είναι ευτυχή τρίποδα, ετών 16και 19 αντίστοιχα.
Σχεδόν όλα τα κουτάβια, που μας πέταξαν κατά καιρούς στα πέριξ τετράγωνα, τα μεγαλώσαμε, τα στειρώσαμε και όσα δεν υιοθετήθηκαν υγιαίνουν υπό στενή επιτήρηση.
Επανερχόμενη στα εντός του οίκου μου, για να συμπεράνετε ενδεικτικά τον αριθμό τους, ομολογώ, πως μου κοστίζουν περίπου 500 - 600 ευρώ το δεκαπενθήμερο από τον μισθό μου αποκλειστικά. Δεν επιζητώ εύσημα. Είναι η μέση στάση, που μπορεί να επιλέξει ένας επιστήμονας της δικής μου κατεύθυνσης υπό τις παρούσες συνθήκες.
Μονόδρομος
Εν κατακλείδι συνοψίζοντας θα έλεγα, ότι η ευθανασία επιτρέπεται στα ζώα στις ίδιες περιπτώσεις, που αυτή επιτρέπεται και στους ανθρώπους, και δεν μπορεί κανείς, να αποφασίζει για μία άλλη οντότητα, οριοθετώντας την ευζωία μέσα από τις βιολογικές παραμέτρους του δικού του οντογενετικού είδους.
Ειδικότερα, όταν έχουμε σε ένα ζώο πολυοργανική ανεπάρκεια, πλήρη εφίππευση της σπονδυλικής στήλης (αποκοπή νωτιαίου μυελού) και στο τελευταίο στάδιο επώδυνου καρκίνου.
Ρεγγίνα Αργυράκη

Υ.Γ. Τόσο εγώ, όσο και οι συνάδελφοι μου Πανεπιστημιακοί, αποφασίσαμε να στηρίξουμε με όλη την εμβέλεια των δυνάμεων μας την Π.Φ.Π.Ο., μόνον υπό τις ως άνω προϋποθέσεις αντίληψης περί ευθανασίας. Αν θεωρούσαμε πως τα πράγματα δεν είναι έτσι, φοβάμαι πως οι γνωστικές μας θύρες
θα ήταν κλειστές».

ΠΗΓΗ :www.zoosos.gr


Έτσι βασανίζουν τις αγελάδες και στα Μάρμαρα της Πάρου

Έτσι βασανίζουν τις αγελάδες και στα Μάρμαρα της Πάρου

 


Δεν υπάρχει χωράφι, στάνη, αυλή, πλαγιά στην Πάρο χωρίς ζώο σε κακή κατάσταση. Το παστούρωμα, ο τρόπος με τον οποίο οι ντόπιοι και εκεί δένουν τα ζώα τους, είναι κανόνας.
Τις αγελάδες, που βλέπετε, τις εντοπίσαμε τυχαία στο χωριό Μάρμαρα πίσω από το κρεοπωλείο «Καστανιάς».
Και οι δύο με δεμένα τα πόδια. Όμως το μαρτύριο αυτών των πλασμάτων κορυφώνεται, επειδή ο ιδιοκτήτης τους τα αναγκάζει να ζουν διαρκώς σκυφτά.
Προφανώς ο πόνος, που νιώθουν όσα ζώα ζουν δεμένα έτσι είναι φριχτός, αφού ποτέ δεν μπορούν να τεντωθούν ή να σηκώσουν το κεφάλι τους σε φυσιολογική στάση και θέση.
Οι άνθρωποι υποφέρουν αν αναγκαστούν να μείνουν για ώρες - ούτε καν για μέρες - με το κεφάλι δεμένο να κοιτά αναγκαστικά μόνο προς τα κάτω. Και αυτό θα θεωρηθεί αμέσως βασανιστήριο.
Γιατί δεν καταλαβαίνουμε ότι ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και στα ζώα; Αφού και τα ζώα νιώθουν τον πόνο και την ταλαιπωρία όπως ακριβώς και εμείς;
Ο ιδιοκτήτης τους βασανίζει έτσι τα ζώα για να μην μπορούν να τρώνε τα φυλλώματα των δέντρων ή ό,τι δεν είναι στο έδαφος. Που θα βρουν τα δέντρα αυτά τα ζώα;
Πόσο σαδιστές είναι τελικά κάποιοι Παριανοί; Πότε θα καταλάβουν ότι ζούμε στον 21ο αιώνα και όχι στον 19ο αιώνα;
Για το δράμα και αυτών των ζώων έχει ενημερωθεί και το Α.Τ. Παροικιάς και η Τουριστική Επιτροπή του Δήμου Πάρου και η Δημοτική Αστυνομία του νησιού.
Θυμίζουμε ότι μόλις μερικές μέρες πριν εντοπίσαμε κοντά στη Μονή Ζωοδόχου Πηγής Λογγοβάρδας αγελάδες δεμένες κατά τον ίδιο τρόπο και ζητήσαμε από το Α.Τ. Νάουσας να προχωρήσει σε συστάσεις για να λυθούν τα ζώα, διαφορετικά θα κάνουμε καταγγελία για την κακοποίηση τους.
ΠΗΓΗ: www.zoosos.gr

Συστηματικά δηλητηριάζουν τα ζώα και στο Φιλιάτι Θεσπρωτίας

Συστηματικά δηλητηριάζουν τα ζώα και στο Φιλιάτι Θεσπρωτίας


Συστηματική είναι εξόντωση των αδέσποτων ζώων και στο Φιλιάτι Θεσπρωτίας. Με αφορμή τα νέα θύματα - ήδη έχουν βρεθεί νεκρά έξι σκυλιά - ο Βασίλης Κόρπας, εκ μέρους του Φιλοζωικού Σωματείου Θεσπρωτίας, τονίζει: «Τα περισσότερα από αυτά ήταν στειρωμένα, εμβολιασμένα και τσιπαρισμένα με επιδότηση του Δήμου.
Ο Δήμος Φιλιατών είναι ο πρώτος που βοήθησε οικονομικά το σωματείο μας για την στείρωση και τον εμβολιασμό των αδέσποτων σε όλη την Θεσπρωτία.
Ακόμα στατιστικά είναι ο Δήμος με τους περισσότερους φιλόζωους άλλα και τους περισσότερους κυνηγούς.
Η ανομοιογένεια αυτή ταλαιπωρεί τους φιλόζωους που δέχονται σχόλια και ύβρεις επειδή φροντίζουν σκυλιά και γάτες που έχουν εγκαταλειφθεί.
Ως σωματείο κάναμε καταγγελία στην αστυνομία αναφέροντας όνομα υπόπτου και ενημερώσαμε προσωπικά τον Δήμαρχο.
Υποψίες υπάρχουν για δυο αντιδημάρχους που είχαν φέρει μάλιστα σοβαρές αντιρρήσεις και επιτέθηκαν φραστικά στο σωματείο μας.
Οι φιλόζωοι της περιοχής είναι σε επιφυλακή ψάχνοντας για υπόπτους και για δηλητηριασμένα δολώματα.
Η κοινωνία μας πρέπει να αποβάλει αυτά τα βδελύγματα άμεσα. Όποιος έχει πληροφορίες ή υποψίες για κάποιον που διαπράττει αυτήν την ενέργεια, ας επικοινωνήσει μαζί μας.
Θα καταγγείλουμε εμείς το όνομα του στην αστυνομία και στον εισαγγελέα για να γίνει έρευνα χωρίς να σας ζητήσουμε να εμπλακείτε αν δεν θέλετε. Το τηλέφωνο του σωματείου είναι 6944233157».

ΠΗΓΗ : www.zoosos.gr
 

Πόσο παιδαγωγικό είναι να βράζεις ζωντανά τα καβούρια;

Πόσο παιδαγωγικό είναι να βράζεις ζωντανά τα καβούρια;


Έβρασε ζωντανά τα καβούρια μιλώντας για «τίμημα»
O Ευτύχης Μπλέτσας είναι ο μάγειρας και ο παρουσιαστής της εκπομπής «Κουζίνα της Μαμάς» που παρουσιάζει το κανάλι Alpha. Σήμερα το μεσημέρι μέσα από την εκπομπή του έδωσε ένα άκρως «παιδαγωγικό» μάθημα μαγειρικής σε εμάς και στα παιδιά μας. Κάτι βέβαια που έχουν κάνει live ή μαγνητοσκοπημένα όλες οι εκπομπές του είδους.
Όπως μας είπαν αναγνώστες του www.zoosos.gr ο μάγειρας έβρασε ζωντανά τα καβούρια, που αποτελούσαν μέρος του γεύματος, το οποίο ετοίμαζε.
Ο κ. Μπλέτσας μάλιστα χωρίς ενδοιασμό σχολίασε ότι «αυτό είναι το τίμημα για να απολαύσει κάποιος φρέσκο φαγητό».
Μόνο που ξέχασε να αναφέρει ότι το τίμημα δεν το πληρώνει εκείνος που το απολαμβάνει το φρέσκο φαγητό αλλά εκείνος που γίνεται το φαγητό μας.
Όσοι είστε συνειδητοποιημένοι φιλόζωοι διαμαρτυρηθείτε γι’ αυτό το φριχτό θέαμα. Καλέστε στο τηλέφωνο του καναλιού: 2122124000 και πείτε τους την άποψη σας γι’ αυτό που παρουσίασαν.
Για να διαμαρτυρηθείτε το προφίλ του Ευτύχη Μπλέτσα στο facebook είναι http://www.facebook.com/ebletsas και το email του info@bletsas.gr.
Θυμηθείτε ότι είστε πελάτες τους, καταναλωτές των προϊόντων τους, πολίτες αυτής της χώρας και όπως και να το κάνουμε η γνώμη σας μετράει.
Όταν μια διαμαρτυρία γίνεται συντονισμένα ενοχλεί!
Το νόμιμο δεν είναι πάντα και ηθικό!

ΠΗΓΗ : www.zoosos.gr