Σάββατο 12 Μαΐου 2012

Κραυγή της φύσης!!!


ΠΡΑΣΙΝΟ:πηγή ζωής!!


Καθαρές θάλασσες? Προσέχουμε για να έχουμε..


Πολύτιμο νερό!!


Θέλω να συνυπάρχουμε.. Θέλεις να με εξοντώσεις.. Γιατί?


Raindrops Keep falling on my head! ΟΙ ΣΤΑΓΟΝΕΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΝΑ ΠΕΦΤΟΥΝ ΠΑΝΩ ΜΟΥ


Η Ελευθερία είναι η ζωή του μην το ξεχνάς!!


Εγώ και εσύ μαζί.. φίλοι για πάντα


Αδέσποτο? Από εσένα εξαρτάται...


Μην με προδώσεις ποτέ..


Σκέψου το πριν τον εγκαταλείψεις.. Είναι μακρύς ο δρόμος της μοναξιάς !!!

Please take me home!ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΑΡΕ ΜΕ ΣΠΙΤΙ

Φίλε και εσύ αδέσποτος είσαι?

Γεννιέται..ζει και πεθαίνει βασανιστικά.. και όλα αυτά για δέκα μόνο λεπτά δικής σου ευχαρίστησης.. ΑΞΙΖΕΙ?

ΔΕΣΜΕΥΣΗ: Μικρέ μου φίλε μου χάρισες την ♥ σου και εγώ με την σειρά μου ...Δείτε περισσότερα

ΝΟΜΟΣ 4039/2012 άρθρο 5 παράγραφος ε) Υποχρεώσεις ιδιοκτητών ζώων συντροφιάς.

Υιοθετήστε ένα άστεγο ζώο μέχρι να μην μείνει κανένα στον δρόμο

Και εδάκρυσε ο Γαιδαράκος γιατί Άνθρωπο τον είπαν..

Από εμάς για εσάς ευχές για ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ

Κυνήγι ? Οχι ευχαριστώ..

Την επόμενη φορά θυμήσου: Η κακοποίηση δεν είναι μαγκιά είναι ανανδρεία

ΔΗΛΗΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΟΤΑ


ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΕΑΝ ΒΡΕΙΤΕ ΕΝΑ ΖΩΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΤΕΙ
Ιατρικές & Νομικές Ενέργειες
1. ΤΙ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΣΥΧΝΟΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ :
Εντομοκτόνα, Βαρφαρίνη (ποντικοφάρμακο) και τριμμένα γυαλιά αναμεμειγμένα με γευστικότατο φαγητό κονσέρβα, λουκάνικα, ωμό κρέας. Τα τριμμένα γυαλιά συνήθως δίνονται μέσα σε κιμά. Τα δηλητήρια αυτά προκαλούν αφάνταστο πόνο στα ζώα. Για τα 2 πρώτα υπάρχουν αντίδοτα. Για τα τριμμένα γυαλιά όχι. Η στρυχνίνη δε περιλαμβάνεται διότι δε πωλείται (νόμιμα…) στην Ελλάδα.
2. ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΕΑΝ ΕΝΑ ΖΩΟ ΕΙΝΑΙ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΜΕΝΟ. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ :
Οργανοφωσφορικά δηλητήρια (εντομοκτόνα σε υγρό ή σκόνη) : σιελόρροια, έντονη δακρύρροια, μύσις (σμίκρυνση) της κόρης του οφθαλμού, μυϊκά τινάγματα, ασθματική αναπνοή, τρέμουλο, σπασμοί, κώμα.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ : Πηγαίνετε το ζώο σε κτηνίατρο το γρηγορότερο. Εν τούτοις για να δώσετε τη δυνατότητα στο ζώο να επιβιώσει θα πρέπει να μάθετε να δίνετε τις πρώτες βοήθειες.
Α) Προκαλέστε εμετό : Δώστε αλάτι ή σόδα φαγητού διαλυμένο σε χλιαρό νερό (30 – 60 cc διαλύματος). Μετά τον εμετό, ταμπλέτες ενεργού άνθρακα καθυστερούν την απορρόφηση του δηλητηρίου, αλλά αυτή τι στιγμή τις βρίσκουμε λίγο δύσκολα στην Ελλάδα.

ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ :

Εάν το ζώο δείχνει σημάδια νευρικότητας όπως τρέμουλο, ζάλη, κατάρρευση, μη προσπαθήσετε να δώσετε εμετικό, μπορεί να προκληθεί πνευμονία εξ εισροφήσεως. Συνεχίστε με το επόμενο στάδιο.
Β) Κάνετε ένεση ατροπίνης (1 φιαλίδιο σε γάτα ή μικρόσωμο ζώο, 2 ή 3 φιαλίδια σε μεγαλόσωμο ζώο). Η ενδοφλέβια χορήγηση έχει τη γρηγορότερη απορρόφηση, η ενδομυϊκή απορροφάται πιο αργά και η υποδόρια ακόμα αργότερα.
Βαρφαρίνη (ποντικοφάρμακο) : Μερικές φορές δεν υπάρχουν συμπτώματα για 2 – 3 μέρες. Κατόπιν εμφανίζονται στο σώμα ή τα ούλα κηλίδες κόκκινες, μοβ ή σκούρες μπλε, σημάδι εσωτερικής αιμορραγίας. Τα ούλα θα είναι πολύ αναιμικά. Η Βαρφαρίνη καταστρέφει το μηχανισμό πήξεως του αίματος και έτσι το ζώο μπορεί να αιμορραγεί από τη μύτη, το στόμα, το πέος, το πρωκτό, όπως και εσωτερικά
.ΘΕΡΑΠΕΙΑ : Κονάκιον (Βιταμίνη Κ) για να βοηθηθεί η πήξη του αίματος, σε ενέσιμο διάλυμα, δόσης 5 – 20 mg, ανάλογα το μέγεθος και βάρος του ζώου.
Τριμμένα Γυαλιά : Η πιο θανατηφόρα μέθοδος, χωρίς αντίδοτο. Όμως το ζώο πρέπει να μεταφερθεί σε κτηνίατρο το γρηγορότερο για να γίνει προσπάθεια διάσωσης.
ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ : Όταν ένα ζώο έχει δηλητηριαστεί από εντομοκτόνα ή τριμμένα γυαλιά είναι πολύ ευαίσθητο στο φως και τον θόρυβο, προστατέψτε το. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει για την Βαρφαρίνη (ποντικοφάρμακο). Επειδή όμως συνήθως δε γνωρίζουμε για τι δηλητήριο πρόκειται το καλύτερο είναι κατά τη μεταφορά σε κτηνίατρο να έχετε το ζώο σκεπασμένο, ήσυχο και άνετο.
ΕΑΝ ΤΟ ΖΩΟ ΕΧΕΙ ΠΕΘΑΝΕΙ ΜΠΟΡΕΤΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΑΚΟΜΑ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ:
Νόμος 1197 (1981) : >.
Νόμος 3617 (1992) : >.
Η εφαρμογή αυτού του νόμου έχει ανατεθεί στο Υπουργείο Εσωτερικών (Δήμοι, Κοινότητες) και στο Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως (Αστυνομία). Μπορείτε λοιπόν να αναφέρετε το περιστατικό στον Δήμο και στην Αστυνομία της περιοχής. Δεν είστε υποχρεωμένοι να ξέρετε ποιος δηλητηρίασε τα ζώα. Κάντε μήνυση κατ’ αγνώστων. Τοξικολογική εξέταση μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν αποδεικτικό στοιχείο. Να επιμένετε επίσης να καταγραφή το γεγονός στο βιβλίο συμβάντων.
Επίσης θα πρέπει να αναφέρετε το γεγονός στον κτηνίατρο και στο φιλοζωικό σωματείο της περιοχής και εάν μπορείτε να έχετε φωτογραφίες του περιστατικού.
Εάν ξέρετε ποιος δηλητηρίασε τα ζώα μπορείτε να κινηθείτε δικαστικά. Οι αποδείξεις που χρειάζεστε είναι :
1) Ένας μάρτυρας
2) Όνομα και διεύθυνση του ατόμου που δηλητηρίασε τα ζώα
3) Τοξικολογική εξέταση – αναφορά του αιτίου του θανάτου, από το Τοξικολογικό Εργαστήριο του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Εάν ζείτε εκτός Αθηνών ρωτείστε την Αστυνομία για το κοντινότερο νόμιμο Τοξικολογικό Εργαστήριο. Εάν έχουν χρησιμοποιηθεί τριμμένα γυαλιά, δείγμα από το στομάχι του ζώου μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τοξικολογική εξέταση.
4. ΠΩΣ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΕΤΕ ΤΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΜΟ ΤΩΝ ΖΩΩΝ :
- Στειρώστε τα αδέσποτα της γειτονιάς σας, ώστε να μην γεννηθούν νέα θύματα.
- Μην προσπερνάτε όσα κουταβάκια ή γατάκια συναντάτε στο δρόμο, δε θα επιβιώσουν, προσπαθήστε να βρείτε σπίτια γι’ αυτά. Μία φωτογραφία, ένα κειμενάκι που περιέχει μία μικρή περιγραφή του ζώου συν το τηλέφωνό σας και η αποστολή τους σε εφημερίδες και περιοδικά που δημοσιεύουν δωρεάν αγγελίες μπορεί να είναι αρκετά για να τους σώσουν τη ζωή !
- Στειρώστε το δικό σας ζώο για να αποτρέψετε την γέννηση ανεπιθύμητων σε εσάς ζώων. Πολλά εγκαταλελειμμένα ζώα προέρχονται από σπίτια. Ποιος τα εγκαταλείπει? Όχι βέβαια η μητέρα τους..!
- Προστατέψτε το δικό σας ζώο. Πολλά ζώα δηλητηριάστηκαν μέσα στο ίδιο τους το σπίτι ή σε μία βόλτα.
- Μην εγκαταλείπετε το κατοικίδιο σας. Ο νόμος το απαγορεύει, δε θα επιβιώσει στο δρόμο, πιθανότατα θα πεθάνει δηλητηριασμένο.
5. ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΚΙΝΗΘΕΙΤΕ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΚΑΠΟΙΟΥ ΠΟΥ ΕΙΔΑΤΕ ΝΑ ΤΟΠΟΘΕΤΕΙ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ :
Βρείτε κάποιον μάρτυρα. Μαζέψτε το δηλητήριο και στείλτε το για τοξικολογική ανάλυση. Αναφέρετε το περιστατικό στην Αστυνομία μέσα σε 24 ώρες, εάν μπορείτε δώστε το όνομα και τη διεύθυνση του ατόμου που είδατε. Αυτή η περίπτωση μπορεί να εκδικασθεί με Αυτόφωρη διαδικασία μέσα σε 48 ώρες (Αυτόφωρο).
6. ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ ΝΑ ΚΙΝΗΘΕΙΤΕ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ ΑΠΕΙΛΕΙ ΝΑ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΕΙ ΖΩΑ :
Αναφέρετε το γεγονός στην Αστυνομία.
Θα βοηθούσε εάν είχατε μάρτυρα (όχι συγγενικό σας πρόσωπο). Δώστε το όνομα και την διεύθυνση του ατόμου που απειλεί (εάν το ξέρετε) και ζητείστε από την Αστυνομία να επισκεφθεί το άτομο αυτό σαν προειδοποίηση. Εάν η απειλή εκτοξεύθηκε εναντίον αδέσποτου ζώου, ειδοποιήστε το Φιλοζωικό Σωματείο της περιοχής και πηγαίνετε μαζί με ένα μέλος του στην Αστυνομία, όπου θα πείτε ότι τα ζώα προστατεύονται, στειρώνονται και εμβολιάζονται και δεν αποτελούν απειλή για τη γειτονιά. Να επιμείνετε να καταγραφεί το γεγονός. Αναφέρετε την απειλή και στον τοπικό Δήμο. Το γεγονός ότι έχει καταγραφή η απειλή του το πιο πιθανό είναι να τον σταματήσει. Εάν όχι τότε στο πρώτο κρούσμα μπορείτε να αξιοποιήσετε την αναφορά σας αυτή στην Αστυνομία και να τον κάνετε να ‘’πληρώσει’’ για τις πράξεις του.
7. ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΘΕΙΤΕ ! :
Έχετε μαζί σας κουτί πρώτων βοηθειών με εμφιαλωμένο νερό, αλάτι, ατροπίνες και σύριγγες και αυτό το φυλλάδιο. Βάλτε αυτά τα πράγματα σε μία πλαστική σακούλα στο αυτοκίνητό σας ή στη τσάντα σας. Ρωτείστε το κτηνίατρο σας πώς να δώσετε τις πρώτες βοήθειες και σε τι ποσότητες. Μπορεί να σώσει τη ζωή του ζώου σας !
Διδάξτε στα παιδιά σας ότι η δηλητηρίαση είναι τρομερό έγκλημα !
Ας προσπαθήσουμε όλοι να αποτρέψουμε τους ανθρώπους να δολοφονούν να τα ζώα !
Κείμενα :
Ελισάβετ Κουμπενά Σοφία Ιβάνοφ Χρύσα Αθανασιάδου

Ε.Κ.Π.Α.Ζ-ΑΠΛΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΑΝ ΒΡΕΙΤΕ ΕΝΑ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΕΝΟ ΑΓΡΙΟ ΖΩΟ

Πρώτες Βοήθειες 

Το να δώσει κανείς πρώτες βοήθειες σε ένα άγριο ζώο δεν είναι πάντα και ότι πιο εύκολο. Το κάθε είδος ζώου έχει τις δικές του ανάγκες και ιδιαιτερότητες και πρέπει πάντα να λαμβάνονται υπόψη. Το πρωταρχικό πράγμα που απαιτείται να προσέξουμε κατά το χειρισμό ενός ζώου είναι τόσο η προσωπική μας ασφάλεια όσο και η ασφάλεια του ζώου. Τυχόν λάθος χειρισμός μπορεί να οδηγήσει σε δικό μας τραυματισμό ή και να επιδεινώσει την κατάσταση της υγείας του ζώου. Για αυτό το λόγο θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί, πόσο μάλλον εάν κάποιο άρρωστο ζώο έχει μεταδιδόμενο νόσημα.

Διαφορετικά θα χρειαστεί να χειριστούμε ένα πουλί και διαφορετικά μία χελώνα ή ένα θηλαστικό. Στα θηλαστικά απαιτείται προσοχή τόσο σε τυχόν δαγκώματα ή γρατσουνιές που μπορούν να μας προκαλέσουν (αλεπού, ασβός, κουνάβι, αγριόγατα κ.α.) όσο και στον χώρο όπου θα τα διατηρήσουμε για όσο καιρό απαιτείται κάτι τέτοιο ή θα τα μεταφέρουμε. Ένας σκαντζόχοιρος για παράδειγμα είναι λιγότερο επικίνδυνος από μια αλεπού αλλά δεν είναι καθόλου ασφαλές αν τον τοποθετήσουμε μέσα σε κάποιο χαρτόκουτο. Όσο άσχημα κι αν φαίνεται είναι πολύ πιθανό να ανοίξει τρύπα και να διαφύγει. Θα πρέπει λοιπόν να βρούμε ένα μεταλλικό ή πλαστικό κλουβί, όπως αυτά που χρησιμοποιούνται για τη μεταφορά σκύλου ή γάτας και αφού τον πιάσουμε με ένα πανί να τον μεταφέρουμε εκεί μέσα. Οι νυχτερίδες πάλι είναι εντελώς διαφορετικοί οργανισμοί, απαιτείται προσοχή ώστε να μην μας δαγκώσουν και σε αυτό μπορεί να βοηθήσει ένα μικρό πανί με το οποίο θα τις σκεπάσουμε και θα τις πιάσουμε προσεκτικά.
Επικοινωνήστε το συντομότερο δυνατόν μαζί μας προκειμένου να μας περιγράψετε το ζώο που βρήκατε και την κατάσταση της υγείας του, ώστε να σας δώσουμε επιπλέον οδηγίες έως ότου φτάσει το ζώο ασφαλές στα χέρια μας.

ΠΑΡΤΕ ΜΑΣ ΑΜΕΣΑ ΤΗΛΕΦΩΝΟ!
ΕΚΠΑΖ:
Αίγινα: 22970-31338
ΑΘΗΝΑ:
Κινητά: 6973-318845,
 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ:
Σταθμός Α' Βοηθειών Θεσσαλονίκης: 6978-361682




ΑΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΣΚΥΛΟ ΜΙΑ ΔΥΣΑΡΕΣΤΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ


Τι να κάνετε αν ο σκύλος σας έχει αέρια
Ο μετεωρισμός των σκύλων δεν είναι διασκεδαστική εμπειρία. Τα σκυλιά έχουν την τάση να έχουν πολύ δύσοσμα αέρια και, εκτός από την προσβολή της μύτης, θα παρατηρήσετε ότι το κατοικίδιό σας νιώθει εξίσου άβολα. Τα αέρια στους σκύλους μπορεί να είναι αποτέλεσμα διαφόρων προβλημάτων και είναι καλύτερο να προσπαθήσετε να βρείτε ποιο είναι το πρόβλημα πριν προσπαθήσετε να θεραπεύσετε το σκύλο σας.

Πιθανά αίτια αερίων στους σκύλους
Πιθανότατα ο σκύλος σας υποφέρει από ένα μικρής σημασίας πρόβλημα, αλλά σε μερικές περιπτώσεις, τα αέρια μπορεί να είναι σημάδι από κάτι πιο σοβαρό. Αν ο σκύλος σας μοιάζει να πονάει πολύ και δε θέλει να φάει, επισκεφτείτε οπωσδήποτε τον κτηνίατρό σας. Οποτεδήποτε υποπτεύεστε ότι το πρόβλημα μπορεί να είναι σοβαρό, καλέστε τον κτηνίατρο. Γνωρίζετε το κατοικίδιό σας καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο και πρέπει να ακολουθείτε το ένστικτό σας.

Τα πιο συχνά προβλήματα που προκαλούν αέρια
Τρώει υπερβολικά γρήγορα. Αυτό είναι ιδιαίτερα ένα πρόβλημα στις μεγαλύτερες φυλές, όπως ο Γερμανικός Ποιμενικός. Αν ο σκύλος σας τρώει υπερβολικά γρήγορα, καταπίνει και αέρα, ο οποίος φτάνει στα έντερα γρήγορα και βγαίνει με τη μορφή αερίων από την άλλη πλευρά. Δοκιμάστε να δίνετε στο σκύλο μικρότερες ποσότητες φαγητού, λίγο τη φορά, για να του διδάξετε να τρώει πιο αργά.

Αλλαγή τροφής
Μερικοί σκύλοι είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι στις αλλαγές διατροφής και μπορεί να ανακαλύψετε ότι αν αγοράσετε άλλη μάρκα τροφής, ο σκύλος σας υποφέρει από μετεωρισμό. Αυτό μπορεί επίσης να συμβεί, όταν ταΐζονται πολλά μεζεδάκια από το τραπέζι. Αυτό μπορεί να εξεταστεί επιστρέφοντας στην παλιά μάρκα για μερικές μέρες.. τα αέρια θα σταματήσουν. Ο καλύτερος τρόπος να αποφύγετε αυτό το πρόβλημα είναι να κάνετε τις αλλαγές στην τροφή πολύ σταδιακές, αναμιγνύοντας μια μικρή ποσότητα της νέας τροφής με την κανονική τροφή και σιγά σιγά αυξάνοντάς την.


Παράσιτα του εντέρου
Τα σκουλήκια είναι διαβόητα για την πρόκληση αερίων και μπορεί να είναι αρκετά δυσάρεστα για το σκύλο σας. Τσεκάρετε τα κόπρανα του σκύλου σας για σημάδια σκουληκιών. Είναι επίσης καλή ιδέα να αποπαρασιτώνετε το κατοικίδιό σας τουλάχιστον 1 φορά το χρόνο, αλλά αν βρείτε αυτά τα τρομερά πλάσματα μέσα στα περιττώματά του, μπορεί να χρειαστεί να το κάνετε συχνότερα.

Φτωχή διατροφή
Δεν είναι όλες οι σκυλοτροφές ίδιες. Μερικές είναι φτιαγμένες σχεδόν ολοκληρωτικά από βρώμη και άλλα παρόμοια σιτηρά και αυτό οπωσδήποτε δεν είναι καλό για το στομάχι του σκύλου. Η υπεραφθονία ινών ή το λάθος είδος υδατανθράκων μπορεί να αποβούν ολέθριοι για το πεπτικό σύστημα του κουταβιού και να έχουν σαν αποτέλεσμα τα αέρια. Για να το λύσετε, βρείτε μια τροφή, η οποία να είναι σωστά ισορροπημένη για το ζώο σας.

Αργή πεπτική οδός
Τα σκυλιά βγαίνουν εκτός φόρμας, όπως και οι άνθρωποι και αυτό συχνά έχει σαν αποτέλεσμα τη δυσκοιλιότητα και τα επιπλέον αέρια. Αν θέλετε να μειώσετε τις πιθανότητες να συμβεί αυτό ή να διορθώσετε το ήδη υπάρχον πρόβλημα, πρέπει να βοηθήσετε το σκύλο σας να διατηρείται σε φόρμα. Ένας μακράς διάρκειας όμορφος περίπατος μετά το γεύμα, θα βοηθήσει και εσάς και το σκύλο σας να έχετε πεπτικά συστήματα που λειτουργούν γρηγορότερα.

Κακά βακτηρίδια στο έντερο
Μερικές φορές, όταν ο σκύλος σας τρώει ή μασουλάει πράγματα που δε θα 'πρεπε, κακά βακτήρια μπαίνουν στο σώμα του. Αυτά μπορούν να δημιουργήσουν διάφορα προβλήματα στα έντερα και είναι καλή ιδέα να τα ξεφορτωθείτε. Αυτό είναι δυνατό προσθέτοντας προβιοτικά (καλά βακτήρια) στο φαγητό του σκύλου σας, για να καθιερώσετε ξανά την ισορροπία υγειών βακτηριδίων.

Δεν είστε υποχρεωμένοι ούτε εσείς ούτε ο σκύλος σας να ζείτε με τρομερά αέρια. Τσεκάρετε τα συμπτώματα και θα πρέπει να μπορείτε να διαγνώσετε και να θεραπεύσετε μικρά προβλήματα, μόνοι σας. Ωστόσο, αν έχετε αμφιβολίες, μη διστάσετε να μιλήσετε στον κτηνίατρό σας.

ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗΣ, Η ΘΟΛΗ ΑΠΕΙΛΗ.

ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗΣ, Η ΘΟΛΗ ΑΠΕΙΛΗ.

από ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΖΩΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ M.K.O.- S.A.S. STRAY ANIMALS SALONICA N.G.O., 
 Υπάρχουν ελπίδες για τους πάσχοντες σκύλους;Παλιά πίστευαν πως η θόλωση του φακού οφειλόταν σε κάποιο πηγμένο υγρό που χύθηκε στην κόρη του ματιού, για αυτό και ονόμασαν την πάθηση καταρράκτη. Ο φακός για τον πολύ κόσμο είναι το μαύρο της κόρης –ουσιαστικά βρίσκεται πίσω από αυτήν– που μικραίνει ή μεγαλώνει ανάλογα με το φως. Κάθε θόλωση του φακού ονομάζεται καταρράκτης.
Πού οφείλεται;Υπάρχουν πολλές κατηγορίες καταρράκτη στο σκύλο όπως και στον άνθρωπο. Συγγενής, της νεαρής ηλικίας, γεροντικός, επίκτητος, περιφανικός, φλοιώδης, πυρηνικός, αρχόμενος, άωρος, ώριμος, υπερώριμος, τραυματικός, ανοσολογικός, φλεγμονώδης, μεταβολικός, τοξικός.
Η αναφορά στην ταξινόμηση γίνεται για να απαντήσω στην πολύ συχνή ερώτηση των ιδιοκτητών σχετικά με την αιτία που χάνει το φως του το κατοικίδιο. Όπως βλέπετε δεν είναι απλό, ούτε είναι εύκολο να χαρακτηριστεί με μια απλή οφθαλμολογική εξέταση.
Το παράπονο συνήθως είναι η θόλωση του ματιού και αργότερα ότι δε βλέπει ο σκύλος. Το τελευταίο γίνεται συνειδητό όταν αρχίσετε να τον βλέπετε να «τρακάρει» σε αντικείμενα ή σε σημεία που εκτάκτως εμποδίζουν το συνηθισμένο δρόμο του. Μπορεί ακόμα να παρατηρήσετε τύφλωση μόνο το βράδυ ή μόνο το πρωί ανάλογα με το είδος του καταρράκτη (φλοιώδης ή πυρηνικός).
Φυλές με προδιάθεσηΥπάρχουν συγκεκριμένες φυλές με κληρονομική προδιάθεση να εμφανίσουν καταρράκτη. Αυτές είναι: Afghan Hound, Labrador, WestHighland, Cocker, Golden Retriever, Terrier, Beagle, Boston Terrier,Welsh Springer Spaniel, Snaoutzer νάνος, Γερμανικός Ποιμενικός,Caniche, Doberman. Αυτό δε σημαίνει ότι όλα τα Cocker θα παρουσιάσουν καταρράκτη αλλά ότι είναι περισσότερο πιθανό να συμβεί από ότι στα Bulldog.
Θεραπεύεται;Ας περάσουμε σε αυτό που περισσότερο σας ενδιαφέρει. Πιστεύω πως η αγωνία σας είναι αν υπάρχει ή όχι τρόπος να βρει το φως του.
Με μια κουβέντα, θεραπεία με φάρμακα ΔΕΝ υπάρχει.
Η αλλοίωση που έχει εγκατασταθεί δε μπορεί να αναστραφεί. Αν το πρόβλημα αντιμετωπιστεί στη γέννησή του και οφείλεται σε μεταβολικό νόσημα πχ. διαβήτη ή άλλη αιτιολογία όπως καλααζάρ ίσως υπάρχουν κάποιες ελπίδες. Πρέπει να γίνει όμως κατανοητό, ότι στο διαβητικό ζώο ο καταρράκτης αναπτύσσεται μέσα σε 8 ημέρες και προκαλεί τύφλωση.
Έτσι οι ελπίδες είναι ελάχιστες. Η μόνη αποτελεσματική θεραπεία για τον καταρράκτη είναι η χειρουργική και περιλαμβάνει την εξαίρεση του καταρρακτικού φακού για την παροχή κάποιας όρασης στο τυφλό ζώο, όταν είναι εφικτή.
Το χειρουργείο δεν είναι πάντα επιτρεπτό, αφού μπορεί ο οφθαλμός να έχει καταστραφεί λόγω γλαυκώματος ή διαβήτη. Επίσης, πρέπει να συνυπολογιστεί ότι μετεγχειρητικά ο σκύλος δεν είναι άνθρωπος για να «προσέξει» το μάτι ή τα μάτια του.
Έτσι μπορεί, παρά την επέμβαση, στο τέλος να χαθούν τα μάτια και η όραση. Κάθε φορά που ο γιατρός σας βλέπει το κατοικίδιό σας, κοιτάζει και τα μάτια του. Αν έγκαιρα διαγνώσει κάποια αλλοίωση, τότε μπορούμε ίσως με χημικά μέσα να καθυστερήσουμε την εξέλιξη. Πάντως ο κανόνας είναι πως με τον καταρράκτη ο σκύλος χάνει την όρασή του.  
Από το Γιώργο Ηλιόπουλο, κτηνίατρο
ΠΗΓΗ:INTERPET

ΕΜΕΤΟΣ



Ο εμετος είναι συνηθες συμπτωμα πολλων όχι μονο γαστρεντερικων, αλλα και μη γαστρεντερικων παθησεων.

Προκειται για αντανακλαστικο του κεντρικου νευρικου συστηματος που συντονιζεται από το κεντρο του εμετου στο στελεχος του εγκεφαλου.Τα προσαγωγα ερεθισματα ξεκινουν από το φλοιο των εγκεφαλικων ημισφαιριων, τη χημειουποδεκτικη ζωνη,το φαρυγγα, το περιτοναιο και τα οργανα της κοιλιακης κοιλοτητας.Ο εμετος πρεπει να διακρινεται από την αναγωγη, η οποια συνιστα παθητικη αποβολη απεπτης τροφης και υποδηλωνει καποια παθηση του φαρυγγα η του οισοφαγου.


Οι μεταβολικες επιπτωσεις του εμετου ποικιλουν αναλιγα με τον ογκο και τη συνθεση του υγρου που αποβαλλεται.Οι ηπιοι και μικρης διαρκειας εμετοι συνηθως δε συνοδευονται από κλινικα εμφανη αφυδατωση και διαταραχες των ηλεκτρολυτων και της οξεοβασικης ισορροπιας.Οι συχνοι και ακατασχετοι όμως εμετοι μπορουν να προκαλεσουν μεταβολικες επιπλοκες όπως είναι η αφυδατωση,οι ηλεκτρολυτικες διαταραχες και οι διαταραχες της οξεοβασικης ισορροπιας.Μεταβολικη αλκαλωση είναι πολύ πιθανον να παρατηρηθει σε σκυλους και γατες που εμφανιζουν εμετους λογω εμφραξης-αποφραξης του πυλωρου.Άλλες πιθανες επιπλοκες του εμετου είναι η εισροφητικη βρογχοπνευμονια και η οισοφαγιτιδα από γαστροοισοφαγικη παλινδρομηση.

Ο εμετος είναι συμπτωμα και όχι διαγνωση και μπορει να εμφανιστει σε πολλες παθησεις του γαστρεντερικου σωληνα αλλα και αλλων οργανων η συστηματων.

Υπενθυμιζεται ότι στις εξωγαστρεντερικες παθησεις ο εμετος είναι συχνος.Συνεπως αυτές δεν πρεπει να παραβλεπονται πριν ξεκινησει η διαγνωστικη διερευνηση των γαστρεντερικων αιτιων του εμετου.

Κλινικη εικονα 

Του εμετου συχνα προηγειται ναυτια, που χαρακτηριζεται από σιαλορροια, γλυψιμο των χειλιων και συνεχεις κινησεις καταποσης στο κενο, προσπαθεια για εμετο και συσπαση των κοιλιακων τοιχωματων.Το εμεσμα αποτελειται από γαστρικο και δωδεκαδακτυλικο περιεχομενο, που είναι τροφωδες, βλεννωδες και αφρωδες η/και χολωδες υγρο με οξινο η ουδετερο ph.

Ο ορος αιματεμεση χρησιμοποιειται όταν το εμεσμα περιεχει σταγονες αιματος,πηγματα αιματος ή ένα υλικο που μοιαζει με αλεσμενο και καβουρδισμενο καφε (αιμα που εχει πεφθει).

Το εμεσμα ενδεχεται να περιεχει τριχες ,τεμαχια φυτων και αλλα ξενα σωματα που εχουν καταποθει και θα μπορουσαν να ερεθισουν το γαστρικο βλεννογονο.

Ο εμετος απεπτης η μερικως πεφθεισας τροφης , που εκδηλωνεται 12 και πλεον ωρες από το γευμα, υποδηλωνει καθυστερηση στην προωθηση του περιεχομενου του στομαχου (μηχανικη η΄λειτουργικη)Ο τοξοειδης εμετος (εκτοξευση του εμεσματος σε καποια αποσταση) συνηθως υποδηλωνει εμφραξη-αποφραξη του πυλωρου η του προσθιου τμηματος του λεπτου εντερου.

Ενδεχεται να εμφανιστουν και αλλα συμπτωματα αναλογα με το υποκειμενο αιτιο των εμετων, καθως και επιπλοκες όπως η αφυδατωση και οι διαταραχες των ηλεκτρολυτων και της οξεοβασικης ισορροπιας.

Η διαγνωστικη προσεγγιση σε ζωα με εμετους θα πρεπει να κατευθυνεται στην εντοπιση της συγκεκριμενης παθησης και επηρεαζεται από το αν είναι οξεις η χρονιοι, όπως και από τα στοιχεια του ιστορικου και της κλινικης εξετασης.

Οξυς εμετος 

Οι οξεις εμετοι είναι συχνο προβλημα στο σκυλο και στη γατα και προκαλωνται από ακινδυνες και αυτόπεριοριζομενες παθησεις ,όπως η οξεια γαστριτιδα, η από βαριες και επικινδυνες για τη ζωη του ζωου παθησεις , όπως η οξεια παγκρεατιτιδα ,η εμφραξη-αποφραξη του λεπτου εντερου και η οξεια νεφρικη και ηπατικη ανεπαρκεια.

Η εκτεταμενη και λεπτομερης διαγνωστικη διερευνηση δεν είναι υποχρεωτικα απαραιτητη σε κάθε σκυλο η γατα με οξεις εμετους, επειδη η οξεια γαστριτιδα, που είναι μη ειδικη και αυτοπεριοριζομενη παθηση, τον προκαλει συχνα.Η αποφαση για το αν θα πρεπει να γινει παραπερα διαγνωστικη διερευνηση σε σκυλο η γατα με οξεις εμετους πρεπει να βασιζεται στα ευρυματα από την κλινικη εξεταση και τις πληροφοριες από το ιστορικο. 

Συνηθως χρειαζεται να γινουν και άλλες εξετασεις από την πρωτη προσκομιση του ζωου εφοσον διαπιστωθει ότι παρουσιαζει κλινικα ευρηματα όπως είναι ο πυρετος,ο ληθαργος, η καταπτωση, η αφυδατωση, η μυικη αδυναμια και καποιο παθολογικο στοιχειο κατά την ψηλαφηση της κοιλιας.

Αν από το ιστορικο διαπιστωθει ότι το ζωο εχει πιθανοτατα καταπιει καποιο ξενο σωμα,τοτε πρεπει να λαμβανονται ακτινογραφηματα της κοιλιας,ακομη και όταν απουσιαζουν τα ευρηματα από την κλινικη εξεταση.

Αν τα ευρηματα από την κλινικη εξεταση και οι πληροφοριες από το ιστορικο δε δειξουν ότι υπαρχει κατι το ιδιαιτερο,η παραπερα διαγνωστικη διερευνηση θα μπορουσε να αναβληθει και να δοθει συμπτωματικη αγωγη για το σπιτι.

Εφοσον ο εμετος δεν σταματησει σε 2 με 3 ημερες η εμφανιστουν και αλλα συμπτωματα, ο κτηνιατρος θα πρεπει να προχωρησει στη διερευνηση αυτή.

Χρονιος εμετος

Όταν οι εμετοι είναι χρονιοι και επιμενουν, πρεπει οπωσδηποτε να γινει λεπτομερης διαγνωστικη διερευνηση.

Πηγές: SAUNDERS - SusanE.Johnson, Robert G Sherding, Ronald M Bright - αποδοση στην ελληνικη γλωσσα Τ.Σ.Ραλλης

ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΗ

Τι ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ 4039/:2012

Ο νόμος «Για τα δεσποζόμενα και τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς και την προστασία των ζώων από την εκμετάλλευση ή τη χρησιμοποίηση με κερδοσκοπικό σκοπό» στο άρθρο 16, που αναφέρεται στην κακοποίηση των ζώων, τονίζει ξεκάθαρα ότι:

«α. Με την επιφύλαξη ειδικά προβλεπόµενων περιπτώσεων της ισχύουσας κοινοτικής και εθνικής νοµοθεσίας, καθώς και της διάταξης του τρίτου εδαφίου της παραγράφου 4 του άρθρου 9 απαγορεύεται ο βασανισµός, η κακοποίηση, η κακή και βάναυση µεταχείριση οποιουδήποτε είδους ζώου, καθώς και οποιαδήποτε πράξη βίας κατ’ αυτού, όπως ιδίως η δηλητηρίαση, το κρέµασµα, ο πνιγµός, το κάψιµο, η σύνθλιψη και ο ακρωτηριασµός.
Η στείρωση του ζώου καθώς και κάθε άλλη κτηνιατρική πράξη µε θεραπευτικό σκοπό, δεν θεωρείται ακρωτηριασµός.

β. Απαγορεύεται, εξαιρουµένων των περιπτώσεων κινηµατογραφικών ταινιών και γενικότερα οπτικοακουστικού υλικού εκπαιδευτικού προσανατολισµού, η πώληση, εµπορία και παρουσίαση – διακίνηση µέσω διαδικτύου οποιουδήποτε οπτικοακουστικού υλικού, όπως βίντεο ή άλλου είδους κινηµατογραφικού ή φωτογραφικού υλικού στα οποία απεικονίζεται οποιαδήποτε πράξη βίας εναντίον ζώου, καθώς και σεξουαλική συνεύρεση µεταξύ ζώων ή µεταξύ ζώου και ανθρώπου µε σκοπό το κέρδος ή τη σεξουαλική ικανοποίηση ατόµων που παρακολουθούν ή συµµετέχουν σε αυτά.
Στην ανωτέρω απαγόρευση συµπεριλαµβάνεται και η περίπτωση της µονοµαχίας µεταξύ ζώων».

ΝΟΜΟΣ 4039/2012 ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ ΖΩΩΝ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑΣ


Άρθρο 5
Υποχρεώσεις ιδιοκτητώνδεσποζόμενου ζώου συντροφιάς


1. Ο ιδιοκτήτης του δεσποζόμενου ζώου συντροφιάς υποχρεούται:
α) να μεριμνά για τη σήμανση και την καταγραφή του ζώου του, καθώς και για την έκδοση βιβλιαρίου υγείας πριν εγκαταλείψει το ζώο τον τόπο γέννησής του και οπωσδήποτε μέσα σε προθεσμία δύο μηνών από τη γέννηση αυτού ή μέσα σε ένα μήνα από την εύρεση ή απόκτησή του, καθώς και να τοποθετεί σε εμφανές σημείο του περιλαίμιου του ζώου μεταλλική κονκάρδα, η οποία παρέχεται κάθε έτος από τους κτηνιάτρους κατά τον ετήσιο αντιλυσσικό εμβολιασμό του,


β) να δηλώνει μέσα σε πέντε ημέρες την απώλεια του ζώου του σε κτηνίατρο, που έχει πιστοποιηθεί στη Δια−δικτυακή Ηλεκτρονική Βάση σήμανσης και καταγραφής των ζώων συντροφιάς και των ιδιοκτητών τους,

γ) να τηρεί τους κανόνες ευζωίας του ζώου και να μεριμνά για την κτηνιατρική εξέτασή του, η οποία απο−δεικνύεται από τη σχετική εγγραφή στο βιβλιάριο υγεί−ας ή στο διαβατήριο του ζώου, καθώς και να μεριμνά για την εξασφάλιση άνετου, υγιεινού και κατάλληλου καταλύματος, προσαρμοσμένου στο φυσικό τρόπο δι−αβίωσης του ζώου, που να του επιτρέπει να βρίσκεται στη φυσική του όρθια στάση, χωρίς να εμποδίζονται οι φυσικές του κινήσεις και η δυνατότητά του για την πραγματοποίηση της απαραίτητης για την υγεία και την ευζωία του άσκησης,

 δ) να εφοδιάζεται με το διαβατήριο του ζώου του, εάν πρόκειται να ταξιδέψει με αυτό στο εξωτερικό, το οποίο πρέπει να είναι σύμφωνο με τα Παράρτηματα 2 και


3,ε) να μην εγκαταλείπει το ζώο του, ενώ σε περίπτωση που επιθυμεί να αποχωριστεί το ζώο συντροφιάς, πρέπει να γνωστοποιεί στην αρμόδια υπηρεσία του Δήμου του τόπου της κατοικίας του την πρόθεσή του αυτή, να το παραδίδει σε αυτόν και να λαμβάνει από πιστοποιημένο κτηνίατρο αντίγραφο της μεταβολής της εγγραφής του ζώου του στη Διαδικτυακή Ηλεκτρονική Βάση σήμανσης και καταγραφής των ζώων συντροφιάς, όπου θα αναφέρεται ο Δήμος ως προσωρινός κάτοχος του αδέσποτου πλέον ζώου,

στ) να μεριμνά για τον άμεσο καθαρισμό του περιβάλλοντος από τα περιττώματα του ζώου εκτός αν πρόκειται για σκύλο βοήθειας,


ζ) να μεριμνά για τη στείρωσή τους, εφόσον δεν επιθυμεί τη διατήρηση των νεογέννητων ζώων ή δεν μπορεί να τα διαθέσει σε νέους ιδιοκτήτες.


2. Ο κάτοχος του ζώου συντροφιάς ευθύνεται για οποιαδήποτε βλάβη ή ζημιά, που προκαλείται από το ζώο, σύμφωνα με το άρθρο 924 Α.Κ.. Για τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς, εκτός από εκείνα της παραγράφου 5 του άρθρου 9, η αντίστοιχη ευθύνη βαρύνει τον οικείο Δήμο.


3. Ειδικά ο ιδιοκτήτης σκύλου: α) μεριμνά για να γίνεται ο περίπατος σκύλων πάντα με συνοδό, β) οφείλει να παίρνει τα κατάλληλα μέτρα, ώστε να μην εξέρχεται ελεύθερα ο σκύλος του από το χώρο της ιδιοκτησίας του και εισέρχεται σε χώρους άλλων ιδιοκτησιών ή σε κοινόχρηστους χώρους.


4. Ο ιδιοκτήτης κυνηγετικού σκύλου κατά τη διάρκεια του κυνηγιού ή την οποιαδήποτε μετακίνησή του μαζί με το σκύλο του για το σκοπό αυτόν έχει την υποχρέωση να φέρει μαζί του ενημερωμένο το βιβλιάριο υγείας ή το διαβατήριο του σκύλου του. Οι υποχρεώσεις των περιπτώσεων α΄ και β΄ της προηγούμενης παραγράφου δεν ισχύουν για τους σκύλους βοηθείας, καθώς και για τους σκύλους φύλαξης ποιμνίων, τους κυνηγετικούς σκύλους και τους σκύλους έρευνας και διάσωσης κατά τη διάρκεια της φύλαξης του ποιμνίου, του κυνηγιού, της εκπαίδευσης και της έρευνας και διάσωσης, αντί−στοιχα. 

5. Αφαιρείται η άδεια κυνηγιού από κυνηγό, του οποίου ο σκύλος, που χρησιμοποιείται στο κυνήγι, δεν έχει σημανθεί σύμφωνα με την περίπτωση α΄ της παραγράφου 1 και δεν έχει εγγραφεί χειρόγραφα ή με την ετικέτα ταυτοποίησης, ο αριθμός της σήμανσης στο βιβλιάριο υγείας ή στο διαβατήριο του ζώου συντροφιάς, μέχρι να σημανθεί το συγκεκριμένο ζώο. Τα μέσα μεταφοράς, που χρησιμοποιούνται στην περίπτωση αυτή, πρέπει να είναι κατάλληλα με επαρκή χώρο, φωτισμό και αερι−σμό και να ικανοποιούν τις φυσιολογικές ανάγκες του ζώου.

6. Πέραν των περιοχών που καθορίζονται με τη διαδικασία του άρθρου 57 του ν. 2637/1998 «Σύσταση Οργανισμού Πιστοποίησης Λογαριασμών, Οργανισμού Πληρωμών και Ελέγχου Κοινοτικών Ενισχύσεων Προσανατολισμού και Εγγυήσεων, Οργανισμού Πιστοποίησης και Επίβλεψης Γεωργικών Προϊόντων, Γενικών Διευθυντών και θέσεων προσωπικού, στο Υπουργείο Γεωργίας και «Εταιρείας Αξιοποίησης Αγροτικής Γης» Α.Ε. και άλλες διατάξεις» (Α΄ 200) σε ελεγχόμενες κυνηγετικές περιοχές επιτρέπεται να καθορίζονται περιορισμένοι χώροι εκγύμνασης σκύλων, καθώς και να διεξάγονται αγώνες κυνηγετικών ικανοτήτων σκύλων δεικτών με όρους και προϋποθέσεις, που καθορίζονται και στις δύο περιπτώσεις με κοινή απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.

7. Μετά την παρέλευση 30 ημερών από τη δημοσίευση του νόμου αυτού απαγορεύεται η δημοσίευση αγγελιών για ζώα συντροφιάς προς πώληση, υιοθεσία ή δωρεάν παραχώρηση σε έντυπα, φυλλάδια, τοιχοκολλήσεις ή σε ιστοσελίδες, αν δεν αναφέρεται ο αριθμός της ηλεκτρονικής σήμανσής τους. 8.α.

Απαγορεύεται να εισάγονται στην Ελλάδα ζώα συντροφιάς, που δεν έχουν ηλεκτρονική σήμανση.
Τα στοιχεία σήμανσης των εισαγόμενων ζώων (κωδικός σήμανσης και όνομα εισαγωγέα), από χώρες εκτός Ε.Ε. καταγράφονται στα σημεία εισόδου στην Ελλάδα και ενημερώνεται απευθείας η ηλεκτρονική βάση δεδομένων του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.

β. Απαγορεύεται η αφαίρεση του μέσου ηλεκτρονικής σήμανσης από τον ιδιοκτήτη του ζώου συντροφιάς (με σκοπό να αποτραπούν φαινόμενα εγκατάλειψης ζώου) ή από άλλο πρόσωπο ή από κτηνίατρο (με σκοπό την αποτροπή παράνομου σκοπού).

ΔΕΜΟΔΙΚΩΣΗ


Αιτιολογία
Η δεμοδήκωση προκαλείται από το παράσιτο Demodex Canis το οποίο βρίσκεται στο δέρμα υγειών σκύλων (θυλάκια τριχών και σμηγματογόνους αδένες). Τα σκυλιά μολύνονται από τη μητέρα τους τις πρώτες ημέρες (3-4) της ζωής τους, με άμεση επαφή.
Παθογένεια
Σύμφωνα με μελέτες, το Demodex canis μπορεί να βρεθεί στο δέρμα κάθε σκύλου αλλά για να εκδηλωθεί η ασθένεια θα πρέπει να υπάρχουν προδιαθεσικοί παράγοντες όπως κακές συνθήκες υγιεινής, διατροφής, συχνά μπάνια, άλλες συνυπάρχουσες ασθένειες (διαβήτης,καρκινογενέσεις κ.α.). Σημαντικό ρόλο παίζει η κληρονομική προδιάθεση. Η δεμοδήκωση δεν μεταδίδεται σε άλλους σκύλους ή στον άνθρωπο.
Συμπτωματολογία
Οι αλλοιώσεις εντοπίζονται στο δέρμα και περιλαμβάνουν ερύθημα, αλλωπεκία, υπερχρωμία, εφελκίδες, εξοίδηση (πρήξιμο) δέρματος, φλύκταινες, έλκη, λειχηνοποίηση, συρίγγια.
Διακρίνονται 3 μορφές δεμοδήκωσης:
  • Εντοπισμένη μορφή- νοσούν κυρίως νεαρά σκυλιά (3-6 μηνών). Εμφανίζεται με τις παραπάνω αλλοιώσεις στα μπροστινά πόδια και στο κεφάλι.Υπάρχει ήπιος ή καθόλου κνησμός. Σπάνια εξελίσσεται στη γενικευμένη μορφή
  • Γενικευμένη μορφή- νοσούν νεαρά και ενήλικα σκυλιά. Κάποιες ράτσες σκύλων έχουν προδιάθεση για την μορφή αυτή, όπως τα Boxer, Chow chow, Doberman, Μολοσσοί κ.α.
Υπάρχουν οι γνωστές αλλοιώσεις της δεμοδήκωσης αλλά σε πιο βαριά μορφή- αλλωπεκία, εξοίδηση, φλύκταινες, συρίγγια κ.α. καθώς και έντονος κνησμός που συνήθως οφείλεται στην πυώδη δερματίτιδα. Ακόμη είναι δυνατόν να εμφανιστεί πυρετός, λεμφαδενοπάθεια, εξωτερική ωτίτιδα, αδυναμία, ανορεξία, σηψαιμία με θανατηφόρο κατάληξη.
  • Δεμοδηκτική Ποδοδερματίτιδα. Οι αλλοιώσεις βρίσκονται κυρίως στα κάτω μέρη των ποδιών. Ενίοτε πρόκειται για αλλοιώσεις που παραμένουν μετά από θεραπεία της γενικευμένης μορφής.
Διάγνωση
Γίνεται από τον κτηνίατρο μετά από μικροσκοπική εξέταση ξεσμάτων από τις δερματικές αλλοιώσεις. Σπάνια θα χρειαστεί βιοψία δέρματος.
Πρόγνωση
Είναι καλή στην εντοπισμένη μορφή και σε νεαρά ζώα. Στην γενικευμένη μορφή κυρίως των ενηλίκων σκύλων, η πρόγνωση είναι επιφυλακτική, διότι πολλές φορές η δεμοδήκωση συνοδεύεται από άλλες σοβαρές ασθένειες οι οποίες επηρεάζουν την υγεία του ζώου.
Θεραπεία
Στην εντοπισμένη μορφή συνήθως υπάρχει αυτοίαση χωρίς καμία θεραπευτική αγωγή.
Στη γενικευμένη μορφή η θεραπεία είναι δύσκολη και απαιτεί καλή συνεργασία μεταξύ ιδιοκτήτη και κτηνιάτρου. Η διάρκεια της θεραπείας είναι μεγάλη (συχνά για 3- 6 μήνες). Περιλαμβάνει παρασιτοκτόνα φάρμακα (αμιτράζη, ιβερμεκτίνη, μιμπλεμυκίνη ) για εξωτερική και συστηματική χορήγηση. Συχνά προηγείται θεραπεία με αντιβιοτικά και αντισηπτικά λουτρά, για την πυώδη δερματίτιδα.
Πρόληψη
Συστήνεται στείρωση σε θηλυκά σκυλιά που γέννησαν άρρωστα κουτάβια καθώς και αποκλεισμός από την αναπαραγωγή των ζώων που στη ζωή τους νόσησαν από δεμοδήκωση.

ΕΡΛΙΧΙΩΣΗ Ο ΥΠΟΥΛΟΣ ΕΧΘΡΟΣ


Η Νόσος :Μια από τις χαρακτηριστικότερες νόσους που μεταδίδονται από τους κρότωνες, (τα γνωστά σε όλους μας τσιμπούρια), είναι η Ερλιχίωση του σκύλου. Νόσημα επικίνδυνο για τον σκύλο, που χαρακτηρίζεται από πτώση των  θρομβοκυττάρων* του αίματος, με άμεση συνέπεια την πρόκληση αιμορραγιών, και τον θάνατο του ζώου αν δεν εφαρμοσθεί εγκαίρως η κατάλληλη θεραπευτική αγωγή.

Αίτιο: Η Ερλιχίωση του σκύλου είναι εμπύρετη νόσος του σκύλου και άλλων κυνιδών, και οφείλεται στον ρικετσιακό μικροοργανισμό Ehrlichia Canis, που παρασιτεί τα   λευκοκύτταρα * του αίματος.

Τρόπος Μετάδοσης: Η μετάδοση γίνεται από ζώο σε ζώο, μέσω τσιμπουριών του είδους Rhipicephalus Sanguineus.


Eξάπλωση: Η νόσος προσβάλλει τα οικόσιτα και άγρια ζώα που ανήκουν στην οικογένεια των κυνιδών. Εργαστηριακή μόλυνση έχει επιτευχθεί στο κογιότ , την αλεπού και το τσακάλι. Η εξάπλωση της νόσου είναι σχεδόν παγκόσμια. Περιστατικά έχουν αναφερθεί σε σκυλιά της Νοτίου και Βορείου Αμερικής, της Καραιβικής, της Αφρικής, της Μέσης Ανατολής και της Ευρώπης.
Η νόσος σημειώνει έξαρση συγχρόνως με την έξαρση των παρασιτώσεων από τσιμπούρια. Τα μολυσμένα σκυλιά παραμένουν σε κατάσταση φορέα μέχρι να ολοκληρωθεί η θεραπευτική τους αγωγή, έστω και αν δεν παρουσιάζουν συμπτώματα


Συμπτώματα: Το υπεύθυνο μικρόβιο πολλαπλασιάζεται μέσα στα λευκοκύτταρα του αίματος και προκαλεί  πανκυτοπενία*. Ο θάνατος, όταν επέρχεται, οφείλεται στην ακατάσχετη αιμορραγία λόγω της μείωσης των θρομβοκυττάρων, ή στις δευτερεύουσες λοιμώξεις που οφείλονται στη μείωση των λευκοκυττάρων που αποτελούν τις αμυντικές μονάδες του οργανισμού.
Η νόσος διαιρείται από πλευράς συμπτωμάτων σε τρεις διαδοχικές φάσεις , την οξεία, την υποκλινική και την χρόνια:
  • α. οξεία φάση: Εμφανίζεται συνήθως κατά τους Ανοιξιάτικους μήνες, λίγο μετά την εμφάνιση των τσιμπουριών. Το ζώο που πάσχει, έχει συνήθως στο δέρμα του τσιμπούρια. Τα πρώτα κλινικά συμπτώματα παρουσιάζονται συνήθως 10-20 ημέρες μετά την μόλυνση και είναι ελαφριάς μορφής : Κυματοειδής πυρετός, μερική ή πλήρης ανορεξία, κατάπτωση, μικρή απώλεια βάρους.
    Σπανιότερα παρατηρείται μικρή διόγκωση των λεμφογαγγλίων, ελαφρά θόλωση του κερατοειδούς*, επιπεφυκίτιδα*, διάμεση πνευμονία, οίδημα των άκρων και του όσχεου και εμετός. Σε μερικές περιπτώσεις πιθανόν να παρατηρηθούν μικρές αιμορραγίες.
    Στη φάση αυτή, παρά το γεγονός ότι κατά την εξέταση αίματος παρατηρείται συνήθως έντονη θρομβοκυτταροπενία (πτώση του αριθμού των αιμοπεταλίων του αίματος, που φυσιολογικά πρέπει να βρίσκονται μεταξύ 200.000 και 450.000 ), δεν παρατηρούνται συνήθως οι τυπικές αιμορραγικές εκδηλώσεις της νόσου που χαρακτηρίζουν το σύνδρομο της αιμορραγικής διάθεσης (πετέχειες στο δέρμα και τους βλεννογόνους, ρινορραγία, αιματουρία κ.λ.π)
    Η πρώτη αυτή «εμπύρετη φάση» διαρκεί από 4 ημέρες μέχρι και 3 εβδομάδες, και ακολουθείται από την ‘υποκλινική φάση?.

  • β. Υποκλινική φάση : Κατα την φάση αυτή, που διαρκεί 40-120 ημέρες, άν και τα κλινικά συμπτώματα υποχωρούν και το ζώο εμφανίζεται σαν να έχει θεραπευτεί, τα αιματολογικά ευρήματα είναι συνήθως παρόμοια με εκείνα της οξείας φάσης, δηλαδή λευκοκυττάρωση, υποπλαστική αναιμία* και έντονη θρομβοκυτταροπενία .

  • γ. Χρόνια φάση: Η χρόνια φάση αποτελεί την τελική φάση της νόσου. Τα συνήθη κλινικά συμπτώματα είναι : κατάπτωση και ληθαργικότητα, πυρετός, ωχρότητα βλεννογόνων, προοδευτική απώλεια βάρους, πετέχειες και εκχυμώσεις στο δέρμα και τους βλεννογόνους, και ρινορραγία ετερόπλευρη ή αμφοτερόπλευρη.
    Η ρινορραγία παρουσιάζεται συνήθως απότομα και είναι ιδιαίτερα έντονη και επίμονη. Αποτέλεσμα των αιμορραγιών είναι η σοβαρή οξεία αιμορραγική αναιμία.
    Συνήθως η χρόνια φάση της νόσου εμφανίζεται κατά τους φθινοπωρινούς ή χειμερινούς μήνες, και έτσι τις περισσότερες φορές τα πάσχοντα ζώα δεν έχουν τσιμπούρια στο δέρμα τους κατά την διάρκεια αυτής της φάσης.
    Σε ορισμένες ράτσες σκύλων όπως π.χ. στα λυκόσκυλα, είναι δυνατόν η χρόνια φάση να παρουσιάζει δύο διαφορετικές μεταξύ τους μορφές, που χαρακτηρίζονται σαν " ήπια χρόνια" και σαν "σοβαρή χρόνια" μορφή.
    Η "ήπια χρόνια" μορφή στα λυκόσκυλα δεν διαφέρει πολύ από τη χρόνια μορφή που παρατηρείται στις άλλες ράτσες.
    Αντίθετα, η "σοβαρή χρόνια" μορφή, είναι βαρύτατη και συχνά μοιραία, έστω και αν εφαρμοσθεί θεραπεία. Στη μορφή αυτή, παρουσιάζονται οξύτατα κλινικά συμπτώματα 60-120 ημέρες μετά τη μόλυνση, και περιλαμβάνουν οξεία πανλευκοπενία, κατήφεια, ανορεξία, αδυνάτισμα και έντονες αιμορραγίες από τις ρινικές κοιλότητες, τα ούλα, το ουροποιητικό σύστημα, το πεπτικό κ.λ.π. Συχνά συνυπάρχουν δευτερεύουσες βακτηριακές μολύνσεις.
    Στα σκυλιά που δεν εφαρμόζεται θεραπεία, επέρχεται ο θάνατος μέσα σε μερικές ώρες έως λίγες ημέρες μετά την έναρξη των αιμορραγιών.

Διάγνωση- Θεραπεία: Φυσικά, η διάγνωση και η θεραπευτική αντιμετώπιση των ασθενειών, δεν αποτελεί αντικείμενο του ιδιοκτήτη, αλλά του Κτηνιάτρου.
Ο Κτηνίατρος διαθέτει τις απαραίτητες γνώσεις που χρειάζονται για να αντιμετωπίσει κατάλληλα το πρόβλημα αφ'ενός, αλλά και να το διαγνώσει σωστά. Διότι η διάγνωση δεν είναι και τόσο απλή από τον μη ειδικό, δεδομένου ότι τα κλινικά συμπτώματα δεν είναι παθογνωμονικά της Ερλιχίωσης. Η θρομβοκυτταροπενία, η λευκοπενία και η αναιμία παρουσιάζονται και σε άλλες νόσους, όπως για παράδειγμα στην Πιροπλάσμωση. Η αιμορραγίες και ιδιαιτέρως η αιμορραγία από τις ρινικές κοιλότητες, μπορεί να οφείλονται και σε Λεϊσμανίαση, (Kala-azar), δηλητηριάσεις, Νεοπλασίες-όγκους των ρινικών κοιλοτήτων, ή ξένα σώματα (π.χ. αγκάθια). Ευθύνη του ιδιοκτήτου είναι η γρήγορη επίσκεψη στον κτηνίατρο, αμέσως μόλις αντιληφθεί ότι το ζώο του παρουσιάζει οτιδήποτε το μη φυσιολογικό.
Θα πρέπει να τονίσουμε ότι η Ερλιχίωση, εφ'όσον διαγνωσθεί εγκαίρως και δοθεί η κατάλληλη θεραπεία, είναι νόσος που θεραπεύεται στις περισσότερες των περιπτώσεων.

Πρόληψη: Η πρόληψη της Ερλιχίωσης συνίσταται στην συστηματική και προσεκτική καταπολέμηση των τσιμπουριών, τόσο επάνω στο σώμα των ζώων, όσο και στο περιβάλλον τους. Η εφαρμογή προληπτικών μέσων, ( αντιπαρασιτικά περιλαίμια και σκευάσματα ), πριν την εμφάνιση των τσιμπουριών στο ζώο, αποτελεί την καλλίτερη αντιμετώπιση του κινδύνου μολύνσεως.

Σχέση με την δημόσια υγεία: Η Ερλιχίωση δεν προσβάλλει τον άνθρωπο. Η επαφή επομένως με τα ασθενή ζώα και χορήγηση θεραπείας σε αυτά, δεν δημιουργεί κινδύνους για τους ιδιοκτήτες.